7 για μένα...

Αααα.. πρέπει να βρώ 7 κιόλας..μμμ..για να δω!!!

1.  Δεν αντέχω να μ'ακουμπάνε με τις πατούσες..κανένας όμως!!Ανατριχιάζω...

2.  Δεν μπορούσα να φανταστώ να μείνω σε πόλη που δεν έχει θάλασσα (αγαπάω ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) παρόλο που αναγκάζομαι να μένω τώρα πολύ μακριά απ τη θάλασσα.

3.  Προτιμώ να πηγαίνω για ψώνια μόνη μου!!

4.  Υπήρξα 10 χρόνια ερωτευμένη με κάποιον..χωρίς να του πω ποτέ τίποτα..

5.   Μπορώ να κουβαλάω μια κούπα καφέ όοολη μέρα..

6.   Το μόνο ζώο που θα μπορούσα ποτέ να έχω είναι ο πιγκουίνος!! Πόσο λατρεμένοι μπορεί να είναι οι ππιγκουίνοι!!!!

7.   Όταν βλέπω ταινία με κάποιον που την έχει δει, πάντα θέλω να μου πει το τέλος..κι όταν διαβάζω βιβλία διαβάζω πάντα πρώτο το τελευταίο κεφάλαιο!!!

Life isn't about waiting for the storm pass..it's about learning to dance in the rain...

*  Αυτήν την φορά εγώ δεν θα κλάψω.. ακόμα κι αν χρειαστεί να μείνω μόνη μου....

**  Πως μου έλειψε μια βόλτα στην παραλία........!!!!

   

Wish you Were Here...

How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls
Swimming in a fish bowl,
Year after year,
Running over the same old ground.
What have we found?
The same old fears.
Wish you were here.

*  Πώς γίνεται να μου έλειψε τόσο γρήγορα..??? :-(

Τελικά πραγματικά είναι απίστευτο πόσα πολλά μπορεί να αντέξει ένας ανθρωπος.. Και πως δεν μπορεί να το φανταστεί.. ήταν τότε που σου είχαν πέσει όλα μαζί και δεν ήξερες από πού να αρχίσεις.. από πού να κρατηθείς.. ήταν τότε που άρχισαν όλοι να φεύγουν, όχι επειδή δεν ήθελαν να σταθούν δίπλα σου αλλά γιατί έτσι ''έτυχε''.. άλλωστε κι εσύ ποτέ δεν είχες ιδιαίτερη σχέση με πολλούς ανθρώπους, 2-3 ίσα ίσα οι πολύ κοντινοί σου..
Και ξέρεις τι θαύμασα σε σένα?? Ότι ποτέ δεν μίλησες, δεν παραπονέθηκες στιγμή.. είπες τα βασικά, ίσα για να ξέρω τι συμβαίνει..αλλά τα πολύ βασικά.. ακόμα κ όταν σου είπα οτί ξέρω, δεν μίλησες..

Το να στηρίζω τους ανθρώπους, η αλήθεια είναι πως δεν είναι το φόρτε μου.. νομίζω πως δεν ξέρω να δίνω καλές συμβουλές.. αλλά ξέρω να ακούω.. μπορώ να σε ακούω να μου μιλάς ώρες για ό,τι σε απασχολεί.. Αλλά να σε ακούω, ε? Όχι να σε κοιτάζω και να κουνάω το κεφάλι..ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΩ!!! Μόνο όταν θέλεις να μιλήσεις..χωρίς να σε πιέσω.. Μπορώ και να καταλαβαίνω, να συμπάσχω..
''ούτε ο ίδιος μας ο πόνος δεν είναι τόσο βαρύς όσο ο πόνος που μοιραζόμαστε με έναν άλλον, για έναν άλλον, στην θέση ενός άλλου, πολλαπλασιαζόμενος από την φαντασία σε χιλιάδες αντιλαλους''...

Επομένως, τώρα ξέρεις οτί εδώ είμαι.. Πάντα το ήξερες, μου το είπες.. Είμαι εδώ να ακούσω όλα αυτά που ούτε στον εαυτό σου μπορείς να πεις...

Σκέψεις για κάτι παλιό...

     Πάντα το άφηνε για αργότερα..σαν να ήταν μια ''υποχρέωση'' που κάποια στιγμή, κάποια κατάλληλη στιγμή, θα έβρισκε να την διευθετήσει.. Κι έτσι περνούσαν τα χρόνια.. πολλά χρονιά που ποτε δεν βρέθηκε αυτή η πολυπόθητη κατάλληλη στιγμή..
     Κι όλα αυτά τα χρόνια ήταν τόσο μαζί.. ενώ τώρα είναι τόσο μακριά και τόσο κοντά ταυτόχρονα..όσο δεν υπήρξαν ποτέ..
     Πλέον δεν προκαλεί τόσο πόνο, άλλωστε είναι και αυτό που λένε ότι ο καιρός όλα τα γιατρεύει.. Αλήθεια είναι! Δεν πονάει πια..όχι ότι ξέχασε, αλλά δεν πονάει.. Είναι και τα καινούρια πράγματα που κάνει πλέον.. δεν μιλάει πια γι αυτό.. Αλλά θυμάται..και πάντα θα θυμάται..
     Πώς να ξεχασει κιολάς...Δεν ήταν και λίγος καιρός,μια ζωή σχεδόν..μέχρι το τέλος..Και από τότε όλα άλλαξαν!! Και δεν πρόλαβε να χαιρετήσει όπως θα έπρεπε..ακόμα και την τελευταία φορά που συναντήθηκαν δεν πήγε να χαιρετήσει..το άφησε για αργότερα που θα ήταν πιο κοντά και θα είχαν χρόνο να τα πουν..αλλά δεν έτυχε να βρεθούν και μετά έφυγε..
     Είχαν στείλει μερικά μηνύματα..τυπικά κυρίως..τι κάνεις..πώς περνάς..πώς ειναι τα πράγματα..πότε γυρνάς..αντε να σε δούμε..Τέτοια!! Συνηθισμένα..Δεν γύρισε τελικά..Ποτέ δεν γύρισε..Ή μάλλον γύρισε..Ναι,γύρισε..Αλλά ήταν ήσυχα..αμίλητα..παράξενα..Τίποτα δεν ήταν ίδιο..για κανέναν..Γύρισε για να φύγει για πάντα..
     Αλλά από τότε πέρασε καιρός..νέα πράγματα..νέα δεδομένα..νέες χαρές..Όλα άλλαξαν!!
     Κάπου κάπου έρχονται οι σκέψεις..σπάνια πλέον όμως..Περίεργο, μα είναι γλυκές σκέψεις..αναμνήσεις..ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ..Έτσι κι αλλιώς μαζί μεγάλωσαν..τόσα χρονιά μαζί ήταν..όχι οι 2 τους..Όλοι μαζί!!! και κάποιοι είναι ακόμη μαζί.. και θυμούνται..πάντα θα θυμούνται..γιατί κάτι τους ξαναένωσε..
      Και μου έρχεται ένα τραγούδι στο μυαλό..  ''άραγε πού να βρίσκεσαι..για τι να λες...''
    

Ο Ακροβάτης...

Για ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώ
που χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ
Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου...

*  Μια παλιά μου φίλη έλεγε πως δεν έχει τόση σημασία αν πέσεις..το θέμα είναι να έχεις

   την δύναμη να σηκωθείς..Κλισέ!!! Γι αυτό πάντα θαυμάζω τους ανθρώπους που παρόλες

   τις αναποδιές που τους τυχαίνουν, δεν το βάζουν κάτω και συνεχίζουν να χαμογελούν..

   Τους ζηλεύω κιόλας λίγο..

**  Για μια παντοτινή μου φίλη, που περνάει δύσκολα..και μου έχει λείψει τοοόσο πολύ

     το ηλίθιο χαμόγελό της..Σε περιμένω πίσω και συγγνώμη που ''έλειψα'' για λίγο.. Και

     νομίζω πως με καταλαβαίνεις Chloe!!!

                                                                                         

To Αρχαιότερο ερωτικό Ποίημα..

Το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα που έχει ανακαλυφθεί στον κόσμο πάντως βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφής στα τέλη του 19ου αιώνα στην περιοχή Νιπούρ στην αρχαία Σουμερία, δηλαδή στο σημερινό Ιρακ.

Το ποίημα βρέθηκε γραμμένο πάνω σε πινάκιο μαζί με άλλες πινακίδες των Σουμερίων, όπου συνήθως καταγράφονταν ιστορίες και θρύλοι, δικαστικές αποφάσεις και κρατικά διατάγματα, καθώς και άλλες συμφωνίες.

Το πινάκιο ήταν φτιαγμένο από πηλό και χρονολογείται περίπου στο 2037 π.Χ. Θεωρείται λοιπόν το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα που έχει βρεθεί ποτέ. Το έργο έχει εκτεθεί ήδη σε διάφορα μουσεία του κόσμου.

Γαμπρέ, αγαπημένε της καρδιάς μου,

σαν το μέλι γλυκιά είναι η ομορφιά σου.

Λιοντάρι, αγαπημένο της καρδιάς μου με μάγεψες.

‘Ασε με να σταθώ τρέμοντας, μπροστά σου,

να σε αγγίξω με το χάδι μου.

Το χάδι μου είναι ακριβό,

πιο απολαυστικό είναι από την ομορφιά.

Σαν το μέλι με το γάλα.

Γαμπρέ, πες στη μητέρα μου,

θα σου δώσει λιχουδιές.

Στον πατέρα μου, θα σου δώσει δώρα.

Τη ψυχή σου να ζωντανέψω, ξέρω.

Γαμπρέ κοιμήσου στο σπίτι μας ως την αυγή,

τη καρδιά σου ξέρω πως να ευχαριστήσω.

Λιοντάρι κοιμήσου στο σπίτι μας ως την αυγή.

Εσύ, επειδή μ’ αγαπάς, κύριέ μου,

κύριε προστάτη μου, Σουσίν μου,

εσύ που ευφραίνεις τη καρδιά της Ενλίλ,

άγγιξέ με, με το χάδι σου.

* Σουσίν μου...!!!!!!!!!!!!